Holbewoners met stropdas: waarom vrouwen betere leiders zijn dan mannen.

In mijn werk als headhunter en soulsearcher ben ik meer dan gemiddeld geïnteresseerd in succesbepalende gedrag van directeuren en bestuurders. Of het toeval is weet ik niet, maar de afgelopen weken sprak ik een aantal succesvolle vrouwelijke bestuurders en directeuren. Daarop terugkijkend bekroop mij wederom het gevoel dat vrouwen in de basis geschikter zijn voor leidinggevende posities dan mannen. Deze gedachte had zich al vaker aangediend en mij theorie is dat wij eigenlijk niet meer dan gepimpte holbewoners zijn. Holbewoners met stropdassen en naaldhakken. Geheel onwetenschappelijk en ongetwijfeld te simpel, maar toch....

Toen wij in de oertijd nog in een hol woonden ergens in een rotswand, was het leven heel simpel; meneer Holbewoner ging op jacht. Hij had één hele simpele, maar wel belangrijke taak namelijk het zoeken, vinden en neerschieten van een eetbaar beest. Een duidelijke, helder omschreven en één-eenduidige taak. Als je wat spierballen had en volhardend genoeg was, was je geschikt voor je functie. Degenen die niet geschikt waren, werden opgegeten door het beest dat ze hadden willen vangen. Als het beest echter wél met veel bruut geweld gevangen en gedood was, moest het terug vervoerd worden naar het hol en daarmee was meneer klaar. Hoe moeilijk kon het zijn?

Mevrouw Holbewoner daarentegen had een veel complexere taak. Terwijl meneer H. weg was, rustte alle organisatorische rompslomp in en om het hol op haar schouders. De kleine Holbewonertjes moesten gewassen, het vuur moest aan de praat gehouden worden, het hol moest gestofzuigd en de berenvellen gewassen. Terwijl manlief weg was, moest zij ook nog de kids verdedigen tegen enge beesten en andere vijandige invloeden, ruzies tussen de kinderen en verschillende buren sussen, de kinderen manier leren en opvoeden enzovoort. Het is evident dat voor al deze verschillende taken verschillende hedendaagse managementcompetenties vereist waren. Denk aan plannen en organiseren, prioriteren, groepsgericht leidinggeven, coachen en communiceren.

In onze huidige taal zouden we mevrouw H. operationeel directeur van de werkmaatschappij noemen. En meneer H.? Accountmanager new business misschien?

Toen de evolutie zijn beloop kreeg en de oermens niet langer alleen op de jacht aangewezen was, ging het mis. De mannen, die tot nog toe nauwelijks in de weg liepen omdat ze de hele dag in het veld lagen met een speer gingen zich bemoeien met de zaken in en om de hut. Immers, er ontstond een nieuwe levensvorm waarbij mensen zich gingen settelen en voedsel gingen verbouwen, koeien gingen houden en dus niet meer op jacht hoefden. Een mooie stap vooruit zou je zeggen, maar dat is betrekkelijk….

De mannen begonnen zich op dat moment ook te mengen in de organisatie van het huishouden. En dat terwijl het allemaal eeuwenlang eigenlijk prima liep. Maar ingegeven door een genetisch ingegeven bewijsdrang, (als je niet op jacht kan, moet je toch ergens je testosteron en spierballen inzetten) moest plotseling mevrouw aan de kant. En waar dat niet vanzelf ging was voornoemde spierkracht voldoende om de top-job af te dwingen, het gevecht om de langste piemel won meneer immers altijd. Hoe het daarna verder ging is bekend; mannen werden de baas en vrouwen, gewild, maar veelal ongewild, moesten plaats maken.

Zelf geloof ik erg in genetische programmering; ik denk dat veel van ons gedrag ontstaat door biologische factoren die wij niet of nauwelijks kunnen beïnvloeden.

Kijk maar naar lichaamsbouw: het is overduidelijk dat de 2 seksen daarin sterk verschillen. Dat geldt ook voor de werking van de hersenen en ik denk ook voor gedrag geldt. Het feit dat mannen over het algemeen groter en sterker zijn, heeft er volgens mij ook toe geleid dat vrouwen over de eeuwen heen steeds bekwamer zijn geworden in het organiseren van zaken op basis van slimheid en handigheid, immers op kracht legden zij het meestal af. Overigens heeft die fysieke kracht het veel te lang gewonnen van vrouwelijke slimheid en hebben mannen die kracht overmatig ingezet om hun positie veilig te stellen.

Het is naar mijn mening dan ook geen toeval dat we steeds vaker succesvolle vrouwen zien in managementposities. En hoewel ik geen voorstander ben van positieve discriminatie en quota denk ik dat we onszelf een heel groot plezier zouden doen door de vrouwelijk helft van onze bevolking nog veel meer in management- en directieposities te benoemen. Niet als doel op zich, maar omdat ik geloof dat vrouwen meer dan mannen geprogrammeerd zijn op het overzien van een veelheid aan taken en belangen. Niet gehinderd door de voortdurende drang op snel te scoren (= een hert te schieten) en minder gevoelig voor competitie en al eeuwenlang handig in het manoeuvreren in wereld gedomineerd door testosteron.

Ondertussen zit ik hier maar in mijn hol op mijn kont. Ik ga er maar eens op uit, een hert vangen!